پروتکل ARP چیست و چه کاربردی دارد؟
ارتباطات شبکه یکی از ارکان مهم سازمانها و شرکتها است که بر پایه انتقال دادهها و ارتباط بین دستگاهها انجام میشود. در این زمینه، پروتکلهای شبکه نقش بسیار مهمی را ایفا میکنند. یکی از این پروتکلها، پروتکل ARP است که در تبادل اطلاعات آدرسهای فیزیکی (MAC address) و آدرسهای آیپی (IP address) در شبکههای لایه دوم مدل OSI به کار میرود. در این مقاله به بررسی کامل اینکه arp چیست و نحوه کار آن میپردازیم.
فهرست مطالب
پروتکل arp چیست؟
پروتکل ARP (Address Resolution Protocol) یک پروتکل شبکه است که در لایه دوم مدل OSI و به طور دقیقتر در لایه لینک داده (Data Link Layer) مدل OSI مستقر است. هدف اصلی ARP، تبادل آدرسهای فیزیکی دستگاهها (آدرس MAC) با آدرسهای آیپی است. زمانی که یک دستگاه در شبکه نیاز به ارسال داده به یک دستگاه دیگر دارد، باید آدرس MAC آن دستگاه را بشناسد. پروتکل ARP در اینجا وارد عمل میشود. دستگاه فرستنده با استفاده از یک درخواست ARP (ARP Request)،از دیگر دستگاهها در شبکه، آدرس آی پی دستگاه مقصد را میپرسد. سپس دستگاه مقصد با یک پاسخ ARP (ARP Reply) پاسخ میدهد و آدرس MAC خود را اعلام میکند.
ARP به عنوان یک پروتکل مهم، نقش اساسی در امنیت و کارایی شبکه ایفا میکند. حملههایی مانند ARP Spoofing یا ARP Cache Poisoning که با جعل پیامهای ARP انجام میشوند، میتوانند امنیت شبکه را تهدید کنند. در عین حال، مفهوم ARP اتصال دستگاهها به یکدیگر را برای ارسال دادهها امکانپذیر میسازد.
مقاله پیشنهادی: آپتایم چیست
پروتکل arp چگونه کار میکند؟
زمانی که یک دستگاه در شبکه نیاز به ارسال یا دریافت داده به یک دستگاه دیگر دارد و فقط آدرس آیپی دستگاه مقصد را میداند، برای به دست آوردن آدرس فیزیکی (MAC address)، از پروتکل ARP استفاده میکند.
فرآیند کلی کارکرد ARP به صورت زیر است:
- دستگاه فرستنده یک پیام ARP Request را در شبکه ارسال میکند. این پیام شامل آدرس آیپی مقصد و آدرس MAC فرستنده است.
- دستگاه مقصد که آدرس آیپی درخواست شده را میشناسد، یک پیام ARP Reply ارسال میکند که حاوی آدرس MAC متناظر با آدرس آیپی است.
- دستگاه فرستنده پس از دریافت پاسخ ARP، آدرس MAC مقصد را در جدول ARP خود بروزرسانی میکند تا در آینده نیازی به اجرای دوباره درخواست ARP نداشته باشد.
در صورتی که دستگاه فرستنده در جدول ARP آدرس MAC مقصد را نداشته باشد، فرآیند ARP اجرا میشود تا به این اطلاعات دست پیدا کند و بتواند به درستی دادهها را در شبکه ارسال یا دریافت کند. این فرآیند اساسی برای ارتباطات و ارسال داده در شبکهها است و به بهبود عملکرد و کارایی شبکه کمک زیادی میکند.
مقاله پیشنهادی: پروتکل dhcp چیست
انواع ARP
ARP در حالت کلی یک پروتکل است، اما میتواند در چندین شکل و نوع مختلف ظاهر شود یا با توجه به محیط شبکه و نیازهای خاص، تغییر کند. انواع ARP در ادامه ذکر شدهاند.
- ARP (IPv4): نسخه اصلی و متداول پروتکل ARP که برای آدرسهای IPv4 استفاده میشود. در شبکههای IPv4، این پروتکل برای تطابق آدرسهای IP با آدرسهای فیزیکی (MAC address) به کار میرود.
- RARP (Reverse ARP): این پروتکل به برعکس پروتکل قبل است و برای تعیین آدرس IP بر اساس آدرس فیزیکی استفاده میشود. معمولاً در شبکههایی که دستگاهها به وسیله DHCP یا BOOTP آدرس IP خود را دریافت میکنند، از RARP استفاده میشود.
- InARP (Inverse ARP): این پروتکل به عنوان نسخه بهبود یافته RARP در شبکههای نظیر به نظیر (End-to-End) استفاده میشود. در InARP، دستگاهها تلاش میکنند آدرس IP خود را بر اساس آدرس فیزیکی دیگر دستگاهها در شبکه پیدا کنند.
- Proxy ARP: در این حالت، یک دستگاه (معمولاً یک روتر) به نمایندگی از دستگاههای دیگر در شبکه ARP پاسخ میدهد.
- Gratuitous ARP: در این نوع ARP، یک دستگاه به همه دستگاههای دیگر یک پیام ARP ارسال میکند بدون اینکه درخواستی دریافت کرده باشد. این پیام معمولاً برای بهروزرسانی جداول ARP دستگاههای دیگر استفاده میشود.
کاربرد ARP
پروتکل ARP در شبکههای کامپیوتری نقش اساسی را ایفا میکند و برای تطابق آدرسهای IP با آدرسهای فیزیکی استفاده میشود. این پروتکل در انجام ارتباطات در شبکهها نقش مهمی ایفا میکند و کاربردهای متعددی دارد:
- ARP به دستگاهها این امکان را میدهد که با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. وقتی یک دستگاه نیاز به ارسال داده به دستگاه دیگری دارد، به آدرس MAC آن دستگاه نیاز دارد که ARP آن را فراهم میکند.
- دستگاهها جداول ARP را در حافظه خود نگهداری میکنند. این جداول شامل آدرسهای IP و متناظر آنها با آدرسهای فیزیکی هستند و بر اساس درخواستهای ARP بهروزرسانی میشوند.
- ARP به دستگاهها این امکان را میدهد که آدرسهای فیزیکی دستگاههای موجود در شبکه را پیدا کنند. این کاربرد زمانی که یک دستگاه به دنبال ارتباط با دستگاه دیگری در شبکه باشد، مهم است.
- در صورت بروز مشکلات در ارتباطات شبکه، ممکن است از تحلیل جدول ARP و بررسی درخواستها و پاسخهای ARP برای عیبیابی استفاده شود.
- ARP به دستگاهها این امکان را میدهد تا جداول ARP خود را بهروز کنند.
در کل،ARP مهمترین پروتکل در تشخیص و تعیین آدرسهای فیزیکی دستگاهها در شبکه است و بدون آن، ارتباطات در یک شبکه به مشکل خواهد خورد.
مزایا و معایب ARP
در ادامه با مزایا و معایب پروتکل arp آشنا میشویم.
مزایا
- پروتکل ARP امکان ارتباط آسان بین دستگاهها در یک شبکه محلی را فراهم میکند. با تطابق آدرسهای IP به آدرسهای فیزیکی (MAC)، دستگاهها میتوانند بدون مشکلات ارتباطی به یکدیگر دسترسی پیدا کنند.
- استفاده از کش ARP (ARP Cache) باعث میشود که آدرسهای IP و MAC دستگاهها در حافظه دستگاهها ذخیره شوند. این حافظه کش باعث کاهش تعداد درخواستهای ARP شده و در نتیجه، به بهبود عملکرد شبکه کمک میکند.
- پروتکل ARP به عنوان یک استاندارد شناخته شده توسط سیستمعاملهای متعدد از جمله ویندوز، لینوکس و macOS استفاده میشود.
معایب
- یکی از معایب اصلی ARP، حساسیت به حملات ARP Spoofing یا ARP Cache Poisoning است. در این نوع حمله، حملهکننده تلاش میکند اطلاعات ARP را جعل کند و آدرسهای IP به آدرسهای فیزیکی جعلی تخصیص دهد که میتواند به کاهش امنیت شبکه منجر شود.
- در شبکههای بزرگ، ممکن است تعداد درخواستهای ARP بیش از حد افزایش یابد که منجر به افزایش ترافیک شبکه و مصرف منابع شبکه شود.
- ARPبه طور پیشفرض امکان اعتماد به دادههای ARP پیادهسازی شده را فراهم نمیکند. به عبارت دیگر، دستگاهها به سادگی اطلاعات ARP جعلی را پذیرفته و استفاده میکنند.
سخن آخر
در این مقاله تلاش کردیم برای شما توضیح دهیم که پروتکل arp چیست. پروتکل ARP (Address Resolution Protocol) به عنوان یک پروتکل اساسی در شبکههای کامپیوتری به شمار میآید. این پروتکل برای تطابق آدرسهای IP با آدرسهای فیزیکی استفاده میشود و نقش اساسی در ارتباط میان دستگاهها دارد. با استفاده از پروتکل ARP، دستگاهها قادر به ارسال و دریافت دادهها به صورت موثر در یک شبکه هستند. از جمله مزایای این پروتکل میتوان به تسهیل ارتباطات، استفاده از کش ARP برای بهینهسازی ترافیک شبکه و پیدا کردن دستگاهها در شبکه اشاره کرد.